معمارانه های ِ من
معماری رقص نور است بر اندام فضا ...
معمارانه های ِ من
معماری رقص نور است بر اندام فضا ...درباره من
سوختن با تو به پروانه شدن می ارزد
عشق اینبار به دیوانه شدن می ارزد
گرچه خاکسترم و همسفر باد ولی
جستجوی تو به بی خانه شدن می ارزد..
تیشه بر ریشه ی قصری که در آن شیرین نیست
بیستون بی تو به ویرانه شدن می ارزد
خاک خامم عطش آتش و می در دل من
بزن آتش که به پیمانه شدن می ارزد
شانه ام زیر غم عالم و آدم اما
یک نفس زیر سرت شانه شدن می ارزد✿ ..
ادامه...
در دل زمین چه می گذرد؟
به نام آفریدگار هستی
داشتم فکر می کردم ، هر ساختمونی که تو این دنیا ساخته می شه.
مساحتش اصلا مهم نیست...
از 1 متر مربع بگیر تا چندین هکارش
زخمی خورده بر دل ِ زمین ...
خیلی باید دقت کرد .
این زخم باز قراره چند سال بعدش تکرار بشه؟ یا نه دوام خوبی داره ؟
جایی که رو یه این زخم داره می شینه جایگاهش درسته؟
حق ِ زمین
باید خود دقت کرد
راجع به مصالح
کیفیت ساخت
=
معماری برای تکامل آفرینش ، برای اتفاقات بهتر ..
هر چه که خواستی با این زمین نکن !
دلش را در نظر بگیر .
طراحی خونه ی مادربزرگ
به نام خدایی که بازگشت ِ همه ی ما به سوی ِ اوست ...
صحبت از طراحی خونه ی مادربزرگم شد.
نزدیکان پیشنهاد دادند که این موضوع رو جدی بگیرم و به طراحیش فکر کنم .
(بسیار ازشون ممنونم و بسیار برام ارزش منده ... )
این که اولین کار ِ آدم طراحی خونه ای که دوستش داره باشه ، خیلی خوبه.
چون قدر آجر به آجرش رو می دونه .
با هر متر مربعش خاطره داره .
خیلی انگیزه دارم ...
و مطمئنم می تونم پروژه ی خوبی ازش بیرون بیارم.
ایده های اولیه ام :
این که این خونه روزی متعلق به مادربزرگی بسیااار مهربان و دوست داشتنی بوده ... و من عاشق اون گذشته و یادگاری هاشم.
تو این طراحی می خوام یادگاری هاش رو به بهترین نحو نگه دارم .
بسیار هم برای این موضوع تلاش خواهم کرد اگر اجازه اش بهم داده بشه.
عکاس : همسرم ✿
پ.ن : الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم (برای شادی روح مادربزرگ)
سبک ها
به نام خالق هستی
چه چیزی سبک یک معمار رو می سازه؟
کودکیش ، مبنای ذاتی فکریش ، همون چیزی که بوده هست؟
یا خیر
یک معمار باید حصار ها رو بشکنه؟ جست و جو کنه ؟ پیدا کنه خودش رو؟
چه اشتراکی بین افراد وکارهاشون هست؟
---> 
، 
* نظم ریاضی گونه ی این آقا که تو لباس پوشیدنش هم انگار پیداست ، خیلی خوب در طراحی حتی ساعت هم پیداست.
---> 
، 
* رهایی این خانم در لباس های آزاد پوشیدن راحتی عکس گرفتن می تونه باعث کشیدن خط های نرم و آزادانه بشه ؟
دارم فکر می کنم می شه خصوصیات اخلاقی این افراد رو از روی اثر هاشون تشخیص داد؟
یا حتی می تونه در تضاد کامل با شخصیتشون باشه؟
فضا سازی
به نام خدا
معماری فضا بخشیدن است .
گاه می شه با یک صدا فضا بخشید.
مثلا فضا ی نارنجی پوش محله در حال جارو کردن ... صدای خش خش برگ ها در پاییز ، صدای کشیده شدن جارو روی زمین
گاه با یک نور
کوچه ای تاریک که مردی دست در جیب از انتهای اون داره به سمت تک نور چراغ میاد .
فضا ها حس و حال دارند ، درشون زندگی جریان داره .
فضاهای خوب معماری ما همینند
زندگی در آن ها جریان داره...
تو کویر معماری ما کامل کنندست ، زندگی بخش هه
خط های افقی و عمودیش سعی داره خط آسمون زیبایی رو در کویر در کنار رصد آسمون ِ زیبا و ستارهاش بسازه.
یک معماری خوب با خودش زندگی به مکان میاره
گاه این زندگی یک سکوته گاه یک حرکت و هر جا زندگی یک معناست ..
، 
از کثرت به وحدت رسیدن . 
مطمئنم طبیعت به تنهایی این زیبا و با شکوهمندی رو نداشت .
--> 
معماری یعنی آوردن آب و درخت و رنگ سبز به زمین یک سر خاک...
یعنی باغ شازده ماهان
، 
با این عمارت با شکوه .
معماری باید پیام آور بهترین اتفاق ها باشد .
ツ
بسم الله ...
به نام یگانه معمار ِ هستی
دانشجوی ترم ان شا الله هفتم معماری هستم.
یک چیزهایی ازش فهمیدم...
به یک جاهایی رسیدم
دوست دارم ثبتشون کنم احساسات معمارانه ام رو ...
این رشد رو ببینم .
اول . معماری که حرف اولش رو توش خدا بزنه .
از خط و نقطه و آجرش راضی باشه
دوم . حقی درش ناحق نشه
سوم . اثر معماری باشه !
اینجا چیزی کپی نمی شه نظر شخصی ست ...
یادم باشه به قول استاد محترم :
جهانی فکر کنم منطقه ای عمل ، نه منطقه ای فکر کنم و جهانی عمل کنم ...
خدایا مدد کن برای رشد.
تعهد اصلی :
با خلق زیبایی و معماری درهای بهشت را بر مردم بگشایم و در سودای ثروت و شهرت نیستم ...
( برای تمرین )